In 2007 overleed mijn moeder op kerstmorgen, dat bepaalde heel lang mijn beleving van eerste kerstdag en eigenlijk het hele kerstfeest. Daarom draag ik iets blauws tegen het kerstgeweld. Ik heb niets tegen de boodschap: dat het licht uiteindelijk de duisternis zal overwinnen, dat is een mooi verhaal. Ik heb wel bezwaar tegen het te veel licht met kerst, zoveel licht dat er is geen duisternis meer te zien. Door alle ballen en kaarsen zie ik geen duisternis meer, door alle kerstmuziek hoor ik de stilte niet meer.
De kerstdagen kom ik wel door. Met het lezen van boeken die ik heb opgespaard, het kijken van mooie films en muziek te luisteren in mijn pyjama op de bank. Ik doe geen TV of radio aan, daar word ik gek van. Ik probeer ook al jaren in deze tijd winkels met te veel kerstgedruis te vermijden.
Steeds meer ontdek ik dat ik niet de enige ben. Zou het interessant zijn anderen te ontmoeten en hun verhaal te horen? Ik vrees dat we geen kerstvrije omgeving kunnen vinden om met een groep koffie te drinken.
Ik ben misschien een beetje tegendraads in de kerstijd, ik noem mijzelf ook vrijzinnig. In deze samenleving mag van alles, maar als je niets hebt met kerst, ben je zielig. Met mijn blauwe kleding wil ik zeggen: ‘Het is OK om niet mee te doen met kerst’. Er zijn veel meer mensen voor wie de kerst niet prettig is. Zij voelen zich niet thuis in het ‘kerstgeweld’ dat elk jaar over onze samenleving heen komt. Er lijkt geen ontsnappen aan. Kunnen we een tegendaad stellen? Een stil protest, een klein gebaar. Ik draag blauw deze dagen, doe je mee? Misschien komen we elkaar ergens tegen en herkennen we elkaar.
Wies Houweling
Foto: Designed by Freepik
